Dagstukkie: 'n Aangename Geur

 

Daar is niks erger as die reuk van ʼn vrot eier nie.

Indien jy al ʼn koek gebak en een van die stink eiers oopgekraak het, sal jy verstaan wat ek bedoel. En baie kere, voordat jy dit besef, gooi jy dit oor die bak gesifte meel en val daardie grasgroen gemors binne in die meel. Dan moet jy alles weggooi, die bak skoon maak en van voor af begin. Met net een verskil: Dié keer breek jy die eier bo-oor ʼn piering, soos wat jou ma jou geleer het.

Hoekom ons altyd eers ʼn fout moet maak, is onverstaanbaar. Vernaamlik omdat ons weet ons moet die eiers eers breek oor ’n aparte bord. Ek was nie goed in huishoudkunde nie, maar ek onthou Mev Myburg se woorde nog steeds, “Gebruik ʼn piering en gooi dan die eiers een vir een by die mengsel.” Maar nee, ons vergeet sulke wyse raad in haastigheid.

ʼn Eier kan gemeet word aan invloed. Hoe varser die eier, hoe smaakliker die gereg wat jy voorsit.

Invloed werk op dieselfde manier. Hoe meer jy jou invloed gebruik ten goede, hoe verder versprei jou geur. Invoedryke mense dra iets by tot mense se lewens en verryk ons wêreld. Daarom is hulle so gewild.

Mense beny hulle en word dan jaloers op hul bekendheid. In plaas van om te leer, word hierdie mense negatief en kyk eerder hoe hulle daardie persoon kan benadeel. ʼn Vrot eier wat die wêreld ontsier.

Invloed werk op verskeie maniere. In elke area is daar bekende mense wat hul geur versprei op hul terrein van kennis. Bekende mense kan ook die juffrou by die skool insluit wat na kinders kyk asof dit haar eie is. Sy is gewild en almal wil hul kinders in haar klas hê. Die predikant of leraar wat gewild is onder sy gemeentelede. Die brandweerman wat so pas ʼn kind uit ʼn brandende gebou gered het. Die vrou wat net altyd iets mooi te sê het van/vir iemand. Elkeen se geur gaan hulle vooruit en mense wil naby hulle wees.

Dan is daar mense wat produkte verkoop en staatmaak op advertensies. Die ding van “word of mouth” kan jou voort stu na bekendheid of jou laat sink nog voordat jy begin het. Dit gaan alles oor die geur wat jy nalaat of die produk wat jy lewer.

In die Bybel kry ons dieselfde voorbeeld reg oor die Ou en Nuwe Testament. ʼn Lieflike geur is vir die Here aangenaam. Hy verheug Hom daarin. Telkemale lees ons hoe God die Israeliete geseën het gedurende so ʼn offer.

Openbaring 8:3-5 (AFR83) “[3] 'n Ander engel het toe gekom en by die altaar gaan staan met 'n goue wierookbak. Daar is baie wierook aan hom gegee om dit saam met die gebede van al die gelowiges op die goue altaar voor die troon te offer. [4] Die rook van die wierook wat deur die engel geoffer is, het saam met die gebede van die gelowiges opgestyg voor God. [5] Toe het die engel die wierookbak geneem, dit met die vuur van die altaar volgemaak en dit op die aarde uitgegooi.”

Die apostels het dit ook ʼn paar maal aangehaal. Daarom kan ons met all eerlikheid sê dat Abba Vader van ʼn lieflike geur hou.

Die vraag is, is ons lewens altyd ʼn lifelike geur? Ek weet myne is nie altyd nie. Die week het ek baie gestoei met donker gedagtes wat my aksies en spraak deurdrenk het met ʼn stink reuk. Ek moes behoorlik bely en vergifnis vra teenoor die Here voordat dit begin verander het.

Dit begin in die kern, daar waar ons ons eie wil afdwing of siening ongevraagd wil deel. Al wat dan uitkom is ʼn vuilgroen massa stink wat onbruikbaar is. Dan moet ons die meel weggooi, die bak skoon maak en van voor af begin. Net dan kan ʼn lieflike geur opgaan en ons invloed versprei wat mense en seëninge aantrek na ons toe. Deur te bely, aanvaar ons die reddende genade van ʼn liefdevolle Vader. Onmiddellik verander die stank en kan ons weer vrylik asemhaal.

Elke aksie moet aangenaam wees voor die Vader. Ek moes myself herinner aan die skrif in Hebreërs. Ek is vrygespreek en geklee met die onbesmette liefde deur die kosbare bloed van Jesus Christus.

Hebreërs 10:38 (AFR83) “En wie deur My vrygespreek is omdat hy glo, sal lewe; maar as hy terug deins het Ek aan hom niks meer nie.” Slegs dan kon die eie ek buig, my gesindheid verander en ek aangaan met my lewe. Miskien is dit vandag jou beurt om daardie meel te vervang, die bak te was en Jesus se liefde te aanvaar as Vader se werklike offer van ʼn lieflike geur.Waar sukkel jy vandag met jou invloed?

En hoe kan jy dit verander? Kan jy met alle eerlikheid sê dat jy ʼn welreikende geur vir die Here is?Gebed: Ek sit my lewe voor U, Here. Deursoek my hart. Wys my waar ek kan verander om ’n aangename geur af te skei en mense nader te trek.

Lynelle Clark

Skakels vn 'n Ketting 2

MY GEBED VIR ‘N BOER DRIE – word deel daarvan

ʼn Liefdadigheid- en deernisprojek deur Ns. Skrywershuis.

KOM SKRYF SAAM – skryf ’n kortverhaal, gedig, prosa, storie of ’n gebed.

TEMA (nie verpligtend nie):

DEUTERONOMIUM 8, verse 6 – 10: “Jy moet die gebooie van die Here jou God gehoorsaam en sy wil doen. Jy moet Hom dien, want Hy sal jou in 'n goeie land bring: 'n land met waterstrome, met fonteine en riviere wat in valleie en berge ontspring, 'n land met koring en gars, wingerde, vyebome en granate, 'n land met volop olyfolie en heuning, 'n land sonder armoede, waarin jy genoeg sal eet en niks sal kortkom nie, 'n land waarin daar volop yster in die klippe is en waar jy kan koper delf in die berge.

“Telkens wanneer jy genoeg geëet het, moet jy die Here jou God dank vir hierdie goeie land wat Hy aan jou gegee het.”

Suid-Afrika is selfs meer as net koring en gars, wingerde, vyebome en granate – dit is ’n land wat deur die geskiedenis God dien. Dit is die Skepper van hierdie land wat steeds voorsien deur die hand van die boer en sy werker. Sy ware en gelowige volk sal Hom nie versaak nie en sal bly by elke belofte aan Hom en dít wat Hy van ons verwag.

Skryf vir ons jou kortverhaal, gedig, prosa, storievertelling, gebed met hierdie Bybelgedeelte in gedagte. Skryf oor wonderwerke terwyl ons ook aan die boer ons dankbaarheid bied, want as ons die boer bedank, bedank ons God – en as ons God bedank, bedank ons die boer.

Hierdie boek is gemik om aan ons boere, werkers en slagoffers van plaasaanvalle hulp te verleen. Die wins van verkope word aangewend om traumaberading aan slagoffers van plaasaanvalle te bied.

JOU BYDRAE MAAK ’N VERSKIL

Hoe gering ook al, elke woord en sin maak ’n verskil. Jy kan daardie verskil maak om ook deel te neem.

KOSTE R100 per inskrywing (bankbesonderhede verskyn hier onder)

STUUR JOU BYDRAE AS VOLG

1. Stuur jou inskrywing(s) en bewys van betaling aan bets.adminco@gmail.com
2. Gebruik jou naam en van as verwysing vir betaling.
3. Sluitingsdatum vir inskrywings is 31 Augustus 2023.
4. Daar is geen beperkings op die aantal inskrywings per persoon nie.
5. Woordtelling vir kortverhale is ongeveer 1500 woorde (maar ons is nie streng beperk nie)
6. Geen limiet op woordtelling vir gedigte nie.

BANKBESONDERHEDE

1. BANK: Capitec Bank
2. REKENING NAAM: Gebedeboek Drie
3. REKENING TIPE: Spaar
   REKENING NR: 2089070877
   BANKKODE: 470010
4. VERW: Jou naam en van

#nskrywershuis #gebedeboek #gebedeboek3 #mygebedvirnboer

Dagstukkie: Opgehoopte niks

 

Het jy al ooit rustig genoeg geraak dat jy ʼn horlosie kon hoor tik? Ritmies tel dit die sekondes van ʼn minuut af. ʼn Minuut word ʼn uur en voor jy mooi weet, is ʼn dag om. ʼn Week voel soos ʼn vlietende gedagte, ʼn maand soos iets ver in die verlede, ʼn jaar weggespoed in dwase soeke na … elkeen van ons se afsluiting van die sin sal anders wees.

In my onlangse nuusbrief het ek die lewe met ʼn boek vergelyk. Net soos ʼn boek skryf ons die storie van ons lewe met tussenposes van stiltes. Stiltes waar ons die sekondewyser duidelik kan hoor. Ander kere vergeet ons van die horlosie in ons gejaag na aanvaarding en die afhandeling van pligte. Daar is gebeure in ons lewe wat ons skuur en skaaf, die tye waar ons stukke van ons lewe moet oorskryf, redigeer en weer moet probeer. Met al die sorg om ʼn perfekte boek gepubliseer te kry, is daar tog nog foute wat deurglip. Al die stres en “worry” kom weer na vore, en ons word herinner aan ons lewe. Aan die dinge wat saak maak.

Dit gebeur gewoonlik om Kerstyd en Nuwejaar. Tye waarin ons besin oor ons lewe, die foute raaksien van die jaar soos dit afspeel in ons gedagtes, en besef daar is min kwaliteit en te veel kwantiteit in ons lewe.

ʼn Vlietende oomblik waar ons wonder oor ons lewe, tot die volgende taak opkom en vergeet van ons ‘amper’ goeie voornemens en die sekondewyser uitdoof.

Soos wat ek luister na die sekondewyser, besef ek dat hy met elke tik ons ʼn kans gee om iets goeds te doen. Om ʼn nuwe besluit te neem. Soms hoor ons daardie stil stem, ander kere ignoreer ons dit.

Maar die vraag bly – en daar is net een wat dit kan beantwoord. Het jou lewe ʼn doel? Kan jy met alle eerlikheid sê ek het waarde tot my, my man en my kinders se lewe gevoeg? Of is kwantiteit meer belangrik?

Wanneer ek terugkyk na my 57 somers, dan besef ek daar was tye wat ek werklik kan sê ek het kwaliteit na die tafel gebring. My drie kinders se opvoeding was vir my ʼn prioriteit waaroor ek ernstig was. So ʼn jaar nadat ek tot bekering gekom het, het ek mense ontmoet wat tuisonderrig gedoen het.

Hulle het die saadjie geplant: as ouer, is dit my verantwoordelikheid om my kinders te leer. Ek het dit my eie gemaak en met tuisonderrig begin. Daardie vyf jaar was die kosbaarste tyd in my en my kinders se lewe. Selfs my man het daarby gebaat. Ons was nou ʼn span wat daadwerklik in mekaar se lewe belê het.

Netso toe ons ʼn besigheid begin het. Elke persoon wat vir ons gewerk het, het ʼn sendingveld geword in wie ons kon bou.

Op die ouderdom van vyftig het ek geleer om in myself te belê. Voor dit het ek omverskoning gevra as te ware wanneer ek iets wou doen. My ‘gut’ was iets waarvan ek gelees het, maar min gevolg het. Sedertdien het ek geleer daar is groter waarde in kwaliteit, en het die sug na prestasie en besittings verdwyn.

Kwaliteit is die gehalte van lewe en hoe jy dit toepas in jou lewe. Dit is die verwydering van die kaf, sodat jy met die werklike ware ‘ek’ sit. Gepoets en geslyp om diensbaar te wees in jou plantingsplek. Dit maak nie saak wat jou rol in die lewe is nie, jy gee waarde net waar jy is. Jou hoedanigheid as persoon is waardevol.

Kwantiteit kan nie die plek van kwaliteit vervang nie. Jy kan twintig koeke maak en mooi versier, maar indien een kluitjie in die middel is, sit jy met negentien koeke wat nie sal verkoop nie. Bak eerder een perfekte koek waaraan mense smul en vra vir nog, en jou waarde het ʼn hupstoot gekry.

Jy, as mens, voel volbring. Jy is nie ʼn opgehoopte niks nie, maar iemand met waarde.

Jesus se laaste woorde aan die kruis was: “Dit is volbring.” Hy het gedoen waarvoor Hy gekom het. Hy het sy lewe afgelê sodat jy vrede kan hê. Daarin is ʼn groot les te leer.

Jesus het in sy drie jaar van bediening, meer vermag as mense wat tagtig jaar leef. Na 2000 jaar is Jesus se lewe nog steeds ʼn voorbeeld van kwaliteit, in plaas van kwantiteit.

Indien jy nie jouself eers bekeer in stede van die wêreld probeer oorwin nie, is dit als ʼn gejaag na wind. ʼn Opgehoopte niks wat jou leeg laat.

Kan jy met alle eerlikheid vandag erken dat jy volmaak is?

Indien nie: Wat gaan jy daaromtrent doen?

Bestudeer die lewe van Christus en volg Hom na. Jy kan nooit verkeerd gaan nie.

Jy is ʼn geseënde van die Here.

 

Lynelle Clark

Skakels van 'n Ketting

Dagstukkie: Gee jou boom water

 

Alle plante het water nodig. Net so het ons ook water nodig.

Om te bly by die tema van die maand: Verhouding met myself, is dit nodig dat ons ook water inkry wat sorg dat ons buigbaar bly. Dit maak ons vatbaar vir nuwe gedagtes wat ons kennis verbreed.

Ons hoor baie dat ons water moet inneem vir gesondheidsredes; net so is dit belangrik om siels- en geestelike water in te kry. Die een is deur kennis in ʼn bepaalde rigting, die ander kennis van die Woord van God.

Sielsvoeding:

Op sielsvlak is kennis nodig vir groei. Vernaamlik vir ʼn vrou is dit nodig om werklik haar kennis te vermeerder om by te bly met die nuwe verwikkelinge. Dit is nie net goed om die oppervlak met toner te voed nie, maar die innerlike, verby veldiepte, het nodig om gevoed te word, sodat ons voorbereid kan wees vir enigiets wat op ons pad kom.

Dit kan gebeur dat jou lewe, soos wat jy dit tans ken, kan verander en dan moet jy uitspring. ʼn Beroep aanleer of ʼn besigheid moet begin om die inkomste aan te vul. Jy mag dalk dink dat jy te oud is, maar as ek op vyftig plus dit kon doen, kan jy ook.

Die belangrikheid van leer kan ons nie genoeg onderstreep nie. Alhoewel ek die sug gehad het om verder te leer in my jonger dae, was finansies altyd ʼn probleem. Ek was in opstand daaroor toe ek nodig gehad het om uit te spring. Ek het baie verskonings ook gehad en was in ʼn groot mate kwaad vir God omdat ek nooit die geleentheid kon kry nie. Daardie denk wyse het my baie teruggehou.

Wanneer ons nuwe inligting ontvang, word ons denke gevoed, wat op sy beurt weer ons siel voed. Dit dring deur tot elke laag van ons menswees en versprei so die kennis om ons nuttig te laat voel.

Ek onthou die tye wat ek nutteloos gevoel het. Die rede vir my bestaan bevraagteken het omdat ek gevoel het ek kan niks bydra nie.

Vandag, met die ondervinding wat ek opgedoen het, het ek dit nog meer besef. Elke leerfase in my lewe het ʼn nuwe lagie bygevoeg en ek het beter oor myself begin voel. Toe ek in eiendom gewerk het, moes ek baie kursusse doen wat my die kennis gegee het om eiendom te kon verkoop, maar dit het ook my as vrou goed laat voel. Dit het gevoel ek is besig om in my eie reg te kom. Dat ek ook saam kan praat en mense luister na my. Ek het ʼn ontwakende tyd betree wat my meer selfvertroue gegee het.

Toe ek die geleentheid kry om myself as lewensgids te bekwaam, het dit hierdie sug na meer gevoed en my eiewaarde herstel. Al is dit net iets wat jy vir jouself wil doen, kan ek dit werklik aanbeveel. Jy sal soveel ryker daarvan wegstap.

As skrywer het ek kursusse gedoen om my skryfkuns tot volle reg te laat kom. Dit alles het my ook outoriteit gegee. Van die uitbou, die vloei van die storie, en om al die gerammel weg te laat, sodat ek net by die storie kan uitkom. Dit het my ʼn sekerheid gegee wat niks anders vir my kon gee nie. Daardie sekerheid het my eiewaarde verder uitgebou, dit het my siel en gees verryk, en nou voel ek nie meer nutteloos nie, maar neem ek my volwaardige plek in.

Dit wat jy leer, kan niemand van jou af wegvat nie. Daardie kennis is gestoor en kom uit sodra jy dit nodig het. My sielsgrond gevoed met water van kennis wat nooit kan opdroog nie.

Geestelike voeding:

Geestelike voeding is net so belangrik. Dit kry jy deur tyd in die Woord te spandeer en werklik God se wil te verstaan. Die hoeveelheid tyd wat jy spandeer aan Woordstudie, is gelykstaande aan jou groei as mens, as vrou, en vir elke ander titel waaraan jy voldoen.

Albei hierdie aspekte van water se doel is om jou buigbaar te maak vir wat Vader in jou lewe wil doen. Dit gee jou daardie een stappie bo die ander om verder te beweeg en jou volle potensiaal uit te leef.

Hoe meer tyd jy daaraan spandeer, hoe sterker word jou boom. Hoe groter jou boom, hoe groter die skaduwee wat jy gee.

Ek wil jou uitnooi om jou boom water te gee. Dit maak nie saak waar jy begin nie. Dit hoef nie noodwendig ʼn graad te wees nie, maar soek vir geleenthede waar jy vars water kan inkry en so jou boom kan voed.

Vra die Vader om deure vir jou oop te maak en stap dit met vertroue tegemoet. Belê in jouself.

 

Lees Psalms 1:3 en maak dit vandag jou eie.

Onthou: Jy is ʼn geseënde van die Here.

 

 

Lynelle Clark  

Skakels van 'n Ketting 

Dagstukkie: Die vrou in die spieël

 

Vir ʼn groot gedeelte van my grootmenslewe kon ek myself nie in die oë kyk nie. Wanneer ek hare gekam het, grimering aangesit het of my tande geborsel het, het ek oogkontak vermy met die vrou in die spieël.

In die begin het ek nie geweet wat om vir haar te sê nie, ʼn koue skouer was beter as leë woorde. Die verhouding het aangegaan vir ʼn aantal jare. Jare waarin ek baie leeg en sonder doel was. Ek het baie gedoen om myself besig te hou, in te pas deur betrokke te raak by skool- en kerkaktiwiteite. Die vervulling het net nooit gekom nie. Die grootmaak van kinders, om ʼn huishouding te hardloop, kruideniersware te koop, in die tuin te werk, ensomeer: dit was alles tydverdrywe en het my leeg en onvervuld gelaat. Ek het baiekeer my doel bevraagteken. Die wêreld so bekyk en gewonder wat is die sin.

Hierdie houding het deurgesyfer na my vriendekring, huwelik, en verhouding met my kinders. Die gesegde: Bo blink en onder stink, kon my goed definieer.

Wanneer verhoudings misluk het, kon ek nie verstaan wat my aandeel in die opbreek daarvan was nie. Op die ou einde het dit daarop neergekom dat hierdie denke my so negatief gemaak het dat niemand bereid was om in my teenwoordigheid te wees nie. Mense het my afsydig en koud ervaar. Dit het natuurlik die self verder rede gegee om te wonder oor die doel van my bestaan.

Na ʼn dramatiese gebeurtenis in my lewe, waarin ek en my lewensmaat al ons aardse besittings verloor het, was ek teen die grond.

Ek dink nie ek sal die oggend ooit vergeet nie. Die oggend wat daardie vrou in die spieël vir my laat stop het in my skoene. Sy het geweier om haar oë te laat sak en ek moes ingee onder die pyn en absolute doelloosheid wat ek daar gesien het. Ek het nie woorde gehad om haar te konfronteer nie, maar haar dooie oë het my tot in my sokkies geskok. Die stemmetjie het uitgeroep: "Waar is jy?"

Weg was al die pretensies. Gestroop van dié dinge wat my identiteit gegee het. In daardie een kyk het ek besef, as ek nie iets doen nie, is ek dood.

Die besluite van daardie dag af was moeilik. In die eerste plek moes ons uit ons huis van ses en twintig jaar trek. Ek het geworstel met die trauma en vernedering van daardie tyd. Die absolute verslaenheid van nutteloos wees. Om nie geld te hê nie. Winkels het vir my soos ʼn mes gevoel wat my siel wou oopkloof tot op die been.

Ek moes toesien hoe my seun op die vliegtuig klim na ʼn ander land. Dit het gevoel asof ek my kinders gefaal het. Ek moes in ʼn klein woonstelletjie intrek wat spesiaal vir ons reggemaak is. Om als te kroon het ek agtergekom hoe diep die disrespek tussen my en my man geloop het. Sere wat my wakker geskud het tot in my fondasie.

Maar nog was dit nie genoeg om my finaal wakker te laat skrik nie. Ek was op ʼn gevaarlike pad van vernietiging en bitterheid waar ek myself skade aangedoen het en oorgegee het aan die luste van die wêreld. Dit alles om die seer te kan ontvlug, die vrou in die gesig te staar. Ek was die heeltyd bewus van haar vraende kyk.

Dit was ʼn lang stryd van aanvaarding, maar dit het begin op ʼn verlate pad in Pretoria, waar die Here my tot stilstand gebring het. Ek het geweet ek sal my weë moet verander. Dáár het die ommeswaai in my kop begin. Ek moes die dinge van my verlede heeltemal aflê om werklik vrede te kon maak met daardie vrou. Die vrou wat geduldig gewag het op my ommekeer.

Miskien is jy nou op daardie pad. Miskien dink jy, jy is nie goed genoeg nie.

Vandag will ek vir jou sê, jy is goed genoeg.

Jy het nie nodig om tot daar, op die spreekwoordelike straat, te beland om jou eiewaarde terug te kry nie. Jy het nie nodig om jouself te verneder, om die pyn te laat verminder nie.

Al wat jy moet doen is om voor die Vader te buig. Na Hom te kom. Net so vuil as wat jy voel, en jou saak met Hom regmaak. Dit is nie te laat nie. Net Vader kan jou herstel. Net Hy kan jou welkom heet in sy huis en jou beklee. Jou voete was, jou hoof salf met olie en aan jou ʼn ring gee wat jou eiewaarde sal herstel. ʼn Kleed wat jou sal bedek, en ʼn Vader wat vir jou ʼn lam sal slag en saam met jou sal feesvier. Niks is te erg vir Hom nie.

Gee Hom vandag ʼn kans om jou eie-ek te herstel, sodat jy soos ek weer in die spieël kan kyk en vir jouself lief kan wees. Ontvang daardie skoon papier en kyk na jouself met nuwe oë. Jy maak saak!

Onthou: Jy is ʼn geseënde van die Here.

 

Lynelle Clark
Skakels van 'n Ketting

Dagstukkie: Wie beïnvloed ons lewens?

 

        Vanoggend het ek en Isak oor indrukke gesels en die invloed wat dit op ons denke het. God maan ons hieroor omdat net Hy die volle prentjie verstaan. Sonder die volle prentjie kan ons ʼn persoon oordeel vanuit hul aksies en woorde tot groot ontnugtering.

Almal het ʼn verhaal wat niemand van weet nie. Nie eers ons ouers of sibbe nie, omdat hulle nie elke minuut van die dag by ons is of ons gedagtes weet nie.

So het dit gekom dat ons gepraat het van Bybelwaarhede en hoe elkeen dit interpreteer en hoe dit die besluite wat ons maak beïnvloed. So, bring dit my toe terug na ʼn tyd baie lank gelede en die inpak wat dit in my lewe gehad het.

As kind het my ma kinderkrans gegee. Ek onthou vaagweg die tye wat sy ingesit het ter voorbereiding daarvan. Wanneer die kinders dan by ons aan huis gekom het, was die geïllustreerde borde netjies uitgestal. Daarop het sy breedvoerig aan ons die reise van Paulus vertel.

Dit was ʼn oog-oopmakende tyd in my lewe. Ek het die kaarte so gesit en kyk en gewonder waar is die plekke. As agtjarige het ek nie besef dat daar ʼn groter wêreld daar buite is as my eie wêreld nie. Maar op daardie dag is my wêrelde vergroot. Opgewondenheid het deur my gebruis. Die wonder so groot en so sterk dat ek dit vandag nog beleef.

Agterna het ek my skoolatlas vir die eerste keer nadergetrek en gelees. Daarin het ek lande, kontinente en eilande ontdek. Ek het die groot oseane gesien en die dieptes gelees sonder om werklik te besef hoe diep is diep. ʼn Nuwe wêreld het vir my oopgemaak.

Hierdie sug om te reis is daar gebore. Ek het elke boek gelees wat ek kon en tot die slotsom gekom dat indien ek dit wou beleef, moet ek vlieg. Ek het ontdek dat mens as lugwaardin hierdie wêreld kan betree en opgelees oor die vereistes vir hierdie pos.

Tydens die vakkeuses in standard vyf het ek Duits as een van my vakke vir standard ses gekies. Ek was doelgerig en opgewonde daaroor en het die derde taal met ywer aangepak.

Ek het nooit ʼn lugwaardin geword nie, maar leef my liefde vir reis op ander maniere uit. Dit gee die toon aan vir vakansiekeuses, wat my vul met ʼn gevoel van prestasie. Op die pad leef ek myself uit en vind ek nuwe stories tussen die mense en geboue van die area.

Toe ek tuisonderrig aangebied het, was ons vakansies so gereël dat dit interessant en leersaam was. Ons het museums en fabrieke besoek. Vanaf die gebaande weë beweeg en plekke 'ontdek' wat ons nie van bewus was nie. Dit is een ding om te lees van ʼn plek, maar ʼn ander om dit fisies te beleef.

Net so is dit met die Woord van God. Dit is een ding om te weet, maar ʼn ander om dit te beleef. Veral wanneer jy begin vra: “Here gebruik my,” en Hy doen dit. Dan word die Bybel ʼn ontuitputbare bron van invloede waarin Bybelse figure jou rolmodel word. Jy ontwikkel ʼn sug na meer. Na die dieper dinge wat slegs deur God gevul kan word.

Ek wil jou vandag uitdaag om die Woord te lees as ʼn werklikheid. Nie as ʼn boek van verhale nie, maar as ʼn boek gevul met waarhede wat jou kan lei tot by jou versugtinge. God se realiteite is nie ouvroustories of net ʼn klomp reëls wat jou fun wil stop nie. Dit is ʼn boek wat jou inspireer, vul en bekragtig. Dit stel jou voor aan ander plekke en gebruike. Dit maak jou oop om God se wonders te beleef. Dit vul jou met ʼn diepe respek vir elke figuur. Van Adam en Eva tot Johannes, die geliefde vriend van Christus, leer jy van God se hart vir jou en die mense om jou.

God se rol is om jou te leer van Jesus Christus, en om in ʼn verhouding met Christus en die Heilige Gees te wees. Hier ontdek jy nuwe wêrelde en vind dat God se Woord nie net ʼn storieboek is wat jy saans lees net voor bedtyd nie, maar ʼn werksboek wat jou leer hoe om die onmoontlike te bereik. Wat jou vul met dankbaarheid en jou leer hoe om diensbaar te wees.

“Die woord van God is lewend en kragtig.” Hebr 4:12a (Afr83).

Hoe meer tyd jy spandeer met God en sy gesalfdes, hoe meer kan jy leer van hulle en hul lesse /voorbeelde navolg.

Immers is dit die doel van ʼn rolmodel. Hulle begeester jou om meer te bereik as wat jy gedink het jy kan doen.

Vind jou rolmodel in God en sien wat Hy vir jou sal doen.

Jy is ‘n geseënde van die Here.  

 

Lynelle Clark

Skakels van 'n Ketting

 

Dagstukkie: Ek, myself en julle.

 

ʼn Mens wil dit nie altyd openlik erken nie. Jy voel gemeen om dit selfs te dink, selfs dankbaar, maar die feit is jy, jou ouers en sibbe, het meningsverskille, lelikes.

 Elkeen dink anders, en voel anders en daar moet ʼn weg gevind word om mekaar te verstaan en saam te te leef. Indien nie, sal julle mekaar uitskel, miskien skoene rondgooi en daardie lelike woorde hardop gesê word: “Ek haat jou!” Daardie woorde wat jy altyd net gedink het word nou ‘n werklikheid en nou moet jy met dit deel.

Ek onthou toe my eie dogter dit vir my geskreeu het. Die absolute skok wat daarmee saam gegaan het, het my sprakeloos gelaat. Ek kan nie eers meer onthou waaroor dit gegaan het nie, maar daardie woorde het lank by my gebly. Dit het bitter seergemaak. Jare later kon ek en sy dit eers uitsorteer.

In my ouerhuis is ons nooit geleer hoe om konflik te hanteer nie. My benadering was om opgeblase kamer toe te gaan, die deur toe te klap en te lees. Ek en my jonger suster het ook ʼn kamer gedeel. Daar is ʼn ouderdomsverskil van vyf jaar tussen ons en ons kon nooit werklik goed oor die weg kom nie. Selfs nou, jare later, is daar nog steeds ʼn styfheid tussen ons.

My ma se manier van konflikhantering was om goed in die kombuis rond te gooi, bitsig te wees en almal te byt wat in haar omtrek kom. My pa het aan stilstuipe gelei en agter die koerant gebly. Sus het begin huil, later onttrek en Barbie gespeel. Op daardie stadium was die twee jongstes nog te klein om werklik deel te neem aan die gevegte. Die ouderdomsverskille te groot. Nou, na al die jare kom ons goed oor die weg, maar toe was die twaalf jaar oue verskil ʼn seer werklikheid en ek het beslis nie belang gestel in hul baba nukke nie.

Teen matriek wou ek met alle geweld uit die huis uit. Twee jaar later is ek getroud en kon ek uiteindelik die huis verlaat. Dit was ʼn blye dag. Toe my eie kinders gebore is moes ek nie net leer van konflikhantering nie, maar moes ek hulle ook leer. Soos reeds genoem was dit nie maanskyn en rose nie.

Op sewe en twintig het ek die Here ontmoet en toe eers kon ek leer hoe.

Die proses het by myself begin. Ek moes leer om stil te staan, stil te bly, en te luister. Ek moes leer om nederig te word, ander te dien, en Christus te volg. Dit was ʼn eina tydperk van self-aflegging. Die eie-ek kruisig. Ek moes my wil teen die kruis vas spyker en toe te laat dat die Heilige Gees my lei voor ek my kinders kon leer.

Ek het baie foute gemaak in die tyd. Met baie mense baklei en wanneer hulle terugbaklei het ek nie geweet hoe om dit te hanteer nie. Dit was soos raaisels wat my nagte se rus ontneem het totdat ek by die resultaat kon uitkom.

Om ons eie-ek te kruisig is nie maklik nie. Vir ʼn sekere aantal jare is jy gewoond om te sê, te dink en te doen wat jy wil. Jou wil het geseëvier. Maar die oomblik wanneer jy jou knie buig voor God die Almagtige Vader dan moet daardie wil buig.

Daar is ʼn spreekwoord wat lui: knak die boompie terwyl hy jonk is. Maar wanneer daardie boompie al oud is, is dit moeilik. Die treë stadig en die kop hardkoppig.

Die eerste les wat ek moes leer was om omverskoning te vra en te vergewe. Ek moes fisies na my ma toe gaan en haar vergifnis vra en haar vergewe.

Deel van vergifnis is om te erken jy is ook skuldig. Elke saak het twee kante. Elkeen dink en voel anders oor iets. Nie een is verkeerd of reg nie. Elkeen se opinie is belangrik en moet in ag geneem word. Elkeen moet bereid wees om te bely en reg te maak. Elkeen verdien daardie onvoorwaardelike liefde.

Ek moes dit ook met my skoonma doen. Ek kan al hoor hoe trek jy die asem in. Jy het reg gelees: ook jou skoonma. Dit is moeilik, maar doenbaar.

Die vreugde van vergifnis kan ek nie genoeg beskryf nie. Dit is die neerlê van die self en die nuwe kleed van verootmoediging aantrek. Daarmee saam moet jy leer om geduldig te wees, te luister. Nie jou eie belang te soek nie. Nie opgeblase te wees nie. Nie die splinter in iemand anders se oog te sien en jou eie balk te ignoreer nie. Dit klink amper soos iets uit die Bybel nie waar nie. Jy is heeltemal reg.

1 Korintiërs 13 AFR83. Dit begin sommer van die eerste vers af: “Nou wys ek julle wat nog die allerbeste is,”

Tyd en woorde ontneem my om verder uit te brei, maar gaan lees dit gerus. Dan doen jy dit en sien wat ʼn lieflike geur word jy vir die Here. Een wat konflik kan hanteer en Vader verheerlik in die proses.

Jy is voorwaar ʼn geseënde van die Here.

 

Lynelle Clark

Skakels van 'n Ketting

 

Dagstukkie: Vergelykings se onsekerhede.

 

Picture from Google

My ma het hoë standaarde gehad en as kind het ek dit altyd gefaal. Sonder uitsondering. Of dit nou was om ʼn koek te bak, ʼn rok te maak of mense te groet. Ek was gewoonlik in die moeilikheid. My handelinge het haar nie aangestaan nie. Ek onthou ʼn gesprek tussen my ouers tydens een so ʼn geleentheid van mislukking toe hulle gepraat het van ʼn afrondingskool. Dit het natuurlik nooit gebeur nie en ek het die wêreld betree met die gedagte dat ek net nooit goed genoeg was nie.

Rondom standard 4 – of Graad 6 soos dit vandag bekend is, was ek gekys met ʼn outjie in my klas. Sy ma was ʼn baas bakster en kleremaker en het tot pakke klere vir hom en sy pa gemaak. Terug by die huis, na ʼn Sondagmiddagkuier, was ek vertel hoe ek my sokkies sal moet optrek as ek enigsins aan trou wil dink. Ek was elf jaar oud. Ek het geen benul gehad van liefde, trou, klere of kos maak nie, maar die aanmerking het sy merk gelaat. Die kys het nie gehou verby standard 5 nie, want ek was vrek bang.

Bang vir die skaal van mislukking.

Eers as huisvrou kon ek ontspan en leer om te kook en naaldwerk te doen. My ma was nie daar om oor my skouer te loer of te veroordeel nie. Ek het als myself geleer. Dankie Vader vir resepteboeke en patrone.

Ek was ʼn kranige konfytkoker, bakker en was lief vir brei en borduurwerk. Maar in my ouerhuis het ek geweier om te help, juis vir al die vergelykings en verwagtings wat op my geplaas was.

Hierdie vergelykings, gemeet met ander mense se standaarde, was ʼn bron van baie trane en verwerping tot diep in my grootmensjare. Ek het eers op vyftig geleer om my eie pad te stap, sonder die alewige opweging. Ek het vry gevoel om my passies uit te leef.

Die vergelykingsindroom het deurgeslaan in my verhouding met ander mense, by die kerk en ook in my enkelloopdae. As vrou was ek vertel ek het my kinders nie lief genoeg nie of dat ek my man nie genoeg stimuleer in die slaapkamer nie. Ek was vergelyk met medegelowiges. Die weegskaal het altyd na die verkeerde kant toe getrek, ongeag hoeveel keer ek probeer het om in te pas. Dit was ʼn aanhoudende geveg om aanvaarding. Die trane het dae lank sonder ophou gevloei daaroor.

Dit het gevoel God weeg my en ek is altyd verkeerd. Ek het gedink dit is onregverdig dat mense my so behandel en gou sou die trane omsit in bitterheid en woede.

Gedurende hierdie tye van selfbejammering het ek myself toegesluit en binne my huis rustigheid gekry. Ek is vandag nog so. Die geringste teenkanting veroorsaak dat ek die kamerdeur toe maak en my verdiep in skryf of lees.

Die enigste twee plekke waar ek die vryheid het sonder veroordeling, is by God en boeke. 

My hemelse Vader aanvaar my net soos ek is. Daar is geen vergelykings nie, geen kompetisies nie en geen verwerping nie. Wanneer Hy sê ek is lief vir jou, glo ek Hom. God is my bron en regverdigmaking. In Hom vind ek rus.

Romeine 8:1-2 (1983 vertaling): “Daar is dus nou geen veroordeling vir die wat in Christus Jesus is nie. Die wet van die Gees wat aan jou in Christus Jesus die lewe gee, het jou vrygemaak van die wet van sonde en dood.”

Is dit nie ʼn wonderlike skrifgedeelte nie?

Daar is dan geen veroordeling nie – lees dit ʼn paar keer. Vader se aanvaarding is baie beter as die mens sʼn. Of dit nou ʼn ouer is of ʼn sib wat jou onder veroordeling bring, Vader kom haal daardie gewig van jou skouers af. Ek en jy is vrygemaak van die sondige wet. Daardie wet wat ons weeg, ons veroordeel en verwerp. Toe ek dit die eerstemaal hoor – werklik hoor in 1992, het dit my lewe verander. Dit het my uitkyk verander en my sin gegee.

Het die seer nog gekom? Beslis ja. Maar ek het nou die wapen gehad om dit te oorwin.

Dit was ʼn gelydelike proses. Jy sien, aanvanklik glo ons nie die woorde nie. Die oomblik dat dit lewend word – rhema woord - dan staan ons op. Christus Jesus se opstandingskrag vloei deur ons are en ons leef dit.

Daarom help dit nie om dit net te lees nie. Jy moet dit inneem, en deel maak van jou. Plak dit vas teen enige kas waar jy dit daagliks kan sien. Memoriseer dit. Bid dit. Sê dit op. Leef dit.

Romeine 8 is ʼn goeie punt om te begin op die pad van regverdigmaking of herstel. Dit is die flits vir jou pad en gee jou ‘n vaste fondasie. Vers 10 lees: “Omdat Christus in julle is, gee die Gees aan julle die lewe op grond van God se vryspraak, hoewel die liggaam vir die dood bestem is as gevolg van die sonde.” Vers 11: “Omdat die Gees van Hom deur wie Jesus uit die dood opgewek is, in julle woon, sal Hy deur wie Christus uit die dood opgewek is, ook julle sterflike liggame lewend maak deur Sy Gees wat in julle woon.”

M.a.w. God maak dit wat in jou dood is lewend. Hy spuit dit in met goddelike suurstof en gee jou die krag om daardie gevoelens van: “ek is nie goed genoeg nie” te beveg. Dit hou jou staande en gee jou die rede om die lewe opnuut in die oë te kyk.

Is dit nie tyd om vry te kom van hierdie dooie punt in jou lewe nie?

Roep God aan en neem sy Woord ter harte.

 

Onthou: Jy is ʼn geseënde van die Here.

 

Lynelle Clark

Skakels van 'n Ketting

Newsletter no 20: Collaborated Gratefulness

Dear friend,

"If everyone is moving forward together, then success takes care of itself." Henry Ford

This year is almost at an end.

It was a year of challenges, new experiences, and a deepening of my faith. Through it, I had discovered that I am stronger and more resilient than believed. I don’t think we appreciate that fact enough about ourselves.

Being resilient teaches us to endure with the goal in mind. To stay on course even when the ship is bounced around with raging winds against us and strong currents that threaten to pull us underneath the surface. Thank God for the anchor of hope that keeps us upright.

I've learned to look at the bigger picture than what I'm seeing right now. Once our eyes are fixed on the goal, no judgment or condemnation can touch us. Through my creativity, I have learned to be ignorant of the impossibilities and open for the changes it brings.

The year was filled with small surprises and wonders that became a beacon of hope. My pen (keyboard) diligently writing as more words are strung together. To complete stories, articles, and short stories for my blog and groups I belong to.

Through collaboration, I could add six more books to my growing list. I am extremely grateful for each of these blessings. I am humbled and deeply touched by each book that was published. Skakels van ‘n Ketting 1 & 2 are devotional books by Driekie Grobler. Kloof and ‘n Tiekie Romantiek are short stories and poems by Myra Lochner. Ink in Afrikaans is a short story bundle, and the sixth book is My Gebed vir ‘n Boer. All written in my native tongue.

My Gebed vir ‘n Boer Boek Twee can be ordered at Ns. Skrywershuis. It is a charity project for the families of murdered farmers in South Africa. A lot of work has been done to bring this to publication by Nico Schamrel. Anneline Kriel is the patron of this project. She was Ms Universe in 1974 and very active. A beautiful woman, strong and vigilant that we are all proud of.

Another wonder that happened was the reading of my short story, Verlore Gisters by Floris van Zyl on Die Waarheid online radio. It was written during a mini competition, Skryf jou Storie Facebook group.

To those on my list, if you are an Afrikaans speaking person, no matter where you live in this world, you can enter the competition here: Die Grootste Skryf Kompetisie. If you know an Afrikaans speaking person, share the link with them.

In this year I also began a new Facebook group: The KreativPreneur Club and I want to invite you to join. It is a holistic platform created for creatives to encourage and support one another.

I trust that 2022 was a good year for you and that your faith and hope have grown.

I want to bless you with part one of my book, Love at War, which you can download here:

Author’s Lead Magnet and the Introduction to Release Your Creativity.

Part of The KreativPreneur brand is to begin a new business and create new products. I have partnered with my daughter Odette and am excited about the new venture.

This was birthed when I was looking for a wedding gift for dear friends. I wanted it to be something exclusive and created the couple's journal. The rest was about making it workable, the step my daughter fulfills perfectly.

A great thank you to her for always supporting me in all I do.  

The Couples Journal, complete with flash cards for the newlyweds.

Each book is individually made and available in Afrikaans or English.

There are 52 x Flashcards in a separate box made from MDF wood.

The one in the picture is an A4 Landscape journal with 300 Pages, but it can be altered to fewer pages to accommodate your requirements or resized to an A5 book.

It is printed on personalised paper for an added touch with enough space to add pictures of the couple’s journey.

Email me at lynelleclark@gmail.com if you are interested in such a gift for a couple or for yourself.  

Do visit my store and sign up for my newsletter to keep up to date.